Op het Nederlands Silent Film Festival in Eindhoven zijn alle films zo'n honderd jaar oud, zwart-wit en zonder geluid. Is dat niet achterhaald? Ja, maar dat is er juist zo geweldig aan. Drie grote liefhebbers vertellen waarom.
Lilia Scheerder, een kunstenaar uit Eindhoven, is een van de liefhebbers die zich aangetrokken voelt tot de stille film. Ze benadrukt dat in stille films filmbeeld en muziek samenkomen, direct op de emoties van de kijker inspelend. Ondanks het gebrek aan dialogen, vult de muziek de beelden perfect aan en zorgt voor een meeslepende ervaring, vooral bij live-uitvoeringen. Ze bewondert acteurs zoals Buster Keaton, die zonder woorden verhalen kunnen vertellen met hun unieke vaardigheden.
Vanaf haar kunstacademie is Lilia geïnspireerd door de stijl van de jaren twintig en specifiek door de stille film. Haar bewondering voor Buster Keaton heeft zelfs geleid tot het creëren van een alter ego genaamd Antoine Panaché. Dit personage weerspiegelt de charmante en stuntelige gentleman uit de stille filmperiode.
Vera de Lange, een filmhistorica uit Utrecht, is gefascineerd door de films van Elvira Notari, een Italiaanse filmmaakster. Ze benadrukt het belang van het behouden van films en het herontdekken van vrouwelijke filmmakers zoals Notari, wiens werk vol passie en menselijke emoties zit. De unieke film 'A Santanotte', vertoond op het festival, biedt een verfrissende kijk op vrouwenrollen van die tijd.
Daan van den Hurk, een musicus uit Breukelen, wijst erop dat ondanks de leeftijd van stille films, er nog steeds nieuwe ontdekkingen worden gedaan. Deze ontdekkingen, gecombineerd met live muziekbegeleiding, zoals het Nederlands Film Orkest op het festival, zorgen voor een unieke en levendige bioscoopervaring.
Dus, ondanks de ouderdom van de films, blijft het Nederlands Silent Film Festival een bron van inspiratie en verwondering voor zowel trouwe fans als nieuwkomers.