EINDHOVEN - In een aangrijpende strijd tegen stigmatisering en voor zijn recht als vader, blijft David, een 22-jarige inwoner van Eindhoven, moedig vechten voor co-ouderschap van zijn jongste dochtertje. Ondanks zijn vastberadenheid heeft hij al bijna twee jaar te maken met vervreemding en complexe procedures die zijn vaderrol in twijfel trekken. Hij wil niets liever dan vrede en een sterke band met zijn kind opbouwen.
David, op slechts 18-jarige leeftijd voor het eerst vader geworden, heeft al een bewogen pad achter de rug. Na het stuklopen van zijn relaties en een stormachtige periode, staat hij nu centraal in de strijd om zijn jongste dochter te mogen zien en opvoeden. De complexe situatie heeft hem in een neerwaartse spiraal van misverstanden en stigmatisering gebracht.
De onzekerheid over zijn rol als vader blijft David achtervolgen. Terwijl hij zijn wens voor co-ouderschap duidelijk maakt, wordt hij belemmerd door procedures die zijn betrokkenheid bemoeilijken. Zijn verlangen naar een normale band met zijn dochterje wordt bemoeilijkt door misverstanden en externe invloeden die zijn vaderlijke rol in diskrediet brengen.
De stigmatisering en vooroordelen die David ervaart, weerspiegelen een groter maatschappelijk probleem waar vaders in soortgelijke situaties mee geconfronteerd worden. Zijn verhaal benadrukt de noodzaak van begrip en ondersteuning voor vaders die vechten voor gelijkwaardig ouderschap.
Terwijl de strijd voortduurt, blijft David hoopvol streven naar een toekomst waarin hij onvoorwaardelijke steun en erkenning krijgt in zijn rol als vader. Zijn vastberadenheid en liefde voor zijn kind vormen de kern van zijn strijd tegen stigma's en voor co-ouderschap.